Zaterdagmorgen 30 januari 2016, man, man, wat een weer.

Al diverse afmeldingen op de app voorbij zien komen maar ook een paar bikkels die het vuile weer toch wilde trotseren.

Een beetje op tijd door het bos naar het Appeltje geploeterd om onderweg een Pedalinske, klinkt wel vrouwelijk, tegen te komen, Silvia wel te verstaan die ook voor geen kleintje te vangen is.

Nadat Kees Si zijn onderweg gevonden rode zakdoek geshowd had, ik samen met Frans een stroom Polen gelokaliseerd had die blijkbaar een of andere meeting bij het Appeltje hadden, zijn we met z'n achten van start gegaan, ik besloot het voortouw te nemen omdat ik de droge paden in het bos wel weet te vinden :) 

Dus al meteen een zwaar moment door van de weg in één keer een talud op te schieten, daar hadden ze niet op gerekend en het was er droog. Na een hoop geslinger door het witte zand van Lievensberg besloten om toch maar een beetje richting wat spectaculairder parcours te gaan, wat tevens ook iets meer nattigheid met zich mee bracht.

Toen we we een paar klimmetjes gedaan hadden moest Rene helaas afhaken, omdat zijn remblokken versleten waren en hij het niet verantwoord meer vond om door te gaan, de eerste man was eraf en Silvia vroeg zich af wie de volgende zou worden, natuurlijk niemand behalve als men besluit er zelf mee te stoppen. Na het droge gedeelte waren we ondertussen in het Natte gedeelte aangekomen, de Zure hoek. Ook wel bekend als de Zurenhoek. Daar is het dus echt een bende, je zit dan tussen Pindurp en TrapkeOp in.

Nadat Gilbert een buikschuiver gemaakt had en het lekker door begon te regenen besloten we om TrapkeOp aan te doen om al daar een bakje koffie met een appelpuntje te doen, bedankt Rens!                      (geintje)

Zo, TrapkeOp was weer vervuild, regenen deed het nog steeds, opgewarmd waren we niet, maar wel zin om rap naar huis of het Appeltje te gaan, waar nog een zware vergadering voor sommige wachten. Eerst een stukske door het bos, maar dat was ook weer een nat zootje en daarom besloten om over de weg terug te rijden. Ook lekker.

Nou mannen en vrouwen, het was me weer een waar genoegen, en toch blijkt maar weer dat het echt wel heel erg slecht weer moet zijn om niet te gaan fietsen. Ik ben de armoede al lang vergeten en lach er nu om. Mooi ritje.

Kees S