De opkomst viel een beetje tegen vandaag, deze keer maar vijftien Pedaleurs. De afgelopen weken stonden we vaak met een man of vijfentwintig (of meer) bij de poort van ‘t Appeltje. Deze keer dus maar twee groepen.

Kees Simonis, Kees Schrauwen, Dennis en Piet gingen al apart staan. Bleven er toch elf man over voor groep twee. Beetje scheve verdeling. Joost op z’n fat-bike twijfelde. Maikel wist het na weken van afwezigheid ook niet zo goed. Met enige twijfel besloten René van Oers en ik ook aan te sluiten. 

Met z’n achten gingen we op weg. Kees Simonis als voorrijder gaf duidelijke instructies: “Volg mij, maar rijd je eigen tempo… ik pas het tempo aan aan jouw snelheid.”

We gingen voortvarend van start. Het tempo zat er (voor mijn doen) lekker in. Kriskras door het bos met hier en daar een beetje los zand (speciaal voor Joost). Alle singletracks in de buurt van de Kloof mee genomen en toen op weg naar het Woeste Gedeelte. Het lukte me onderweg aardig om vermoeiende klimmetjes te omzeilen (by-pass c.q. chicken-run 😉). In het Woeste Gedeelte had ik heel even de illusie dat we de single tracks over de “kam” links zouden laten liggen, maar niet dus.

Nou liggen daar verschillende tracks naast elkaar, dus op het moment dat Kees rechts de diepte in dook besloot ik toch maar om niet te volgen. Ook René vond dit een goed idee en samen kozen we ook hier weer voor een lichter variant van de route. Aan het eind besloten we “goed is goed”, we gaan samen verder en laten de bikkels voortrazen. Helaas... feestje ging niet door.

Weer in het wiel van Kees verder richting Plantage Centrum. Het bos lag er over ’t algemeen redelijk goed bij, maar volgens mij is het hier nog nooit droog geweest. (Kees memoreerde nog aan een sierlijke val van Cees en ook de belevenissen van Bart op deze route werden aangehaald). Wat dus voor de wielen kwam waren lange modderige paden! Dat hakt er flink in. Ik voelde de energie langzaam wegzakken.

Aan de overkant van de Plantage Baan hielden we een welverdiende rust pauze met een reepje. Kees Schrauwen zat nog vol energie en reed een extra rondje op de fat-bike van Joost. Aan deze kant van de baan ook de nodige singletracks doorkruist. Bij Trapke Op de Plantage Baan weer overgestoken richting koffie. Jammer genoeg niet de rechtstreekse route: door het zompige gedeelte bij de landingsbaan verlichting naar het hek. Ook hier een tip van Kees: “blijf het hek volgen, wij gaan dwars over het zand”. Joost weer in z’n element: dikke banden zakken niet weg in het losse zand!

Wederom een poging gedaan om af te haken, wat opnieuw niet lukte. Nog meer hekwerk, stukje (verboden?) militair terrein, om uiteindelijk bij de Drenck uit te komen.

Toeval of niet, maar daar sloot ook de andere groep (Dré, Fred, Peter W., Joop, Wim, Gerard en Anita) aan. Gezamenlijk gingen we op weg naar ’t Appeltje. Moe maar voldaan plofte we neer op onze vertrouwde stek voor een welverdiend bakje koffie. Iedereen ging op tijd naar huis want om 14.00 uur werden we weer terug verwacht voor de jaarlijkse ALV.

Daar werd besloten om de ritverslagen nieuw leven in te blazen (dit geldt ook voor Team Toer!).

De kop is er af. Volgende week weer nieuwe belevenissen van een andere Pedaleur.

Tot volgende week, Silvia